Uzak köylerimizde kuşlar gibi Siz kara göklerin yıldızları,
Her sabah çocuklar size uçar. Işıtın yurdumuzu sabaha kadar!
Ama küçük, ama büyüyen, ama güleç... Ama düşe kalka, ama yiğit, ama umutlu...
Alın benim gönlümden de o kadar. Alın benim gönlümden de o kadar. (Cahit KÜLEBİ)
Kıymetli meslektaşlarım,
Bu hafta, uçmaları için yüreklendirdiğimiz ve yüreği memleketi için atarak her biri başka diyarlarda çalışıp didinen çocuklarımızdan mesajlar, telefonlar aldık. Hepsi aklında başka anılarla ama hepsi de aynı özlem dolu duygulara seslendiler bize. Kiminin ayakkabısını bağlamışız basıpdüşmesin diye, kiminin gözyaşını silmişiz, ağlamasın gülsün diye. Kimi işlediğimiz derslerden çıkarıp anlattı anılarını, kimi kendisine ders olmuş sohbetlerimize uzandı. Kimi gittiğimiz okul pikniğinden fotoğraflar gönderdi, kimi fotoğraflarda kalan bir mutlu andan bahsetti. Dinledikçe bir kez daha hatırladık ki meslek hayatımız boyunca attığımız her adım, bir öğrencinin hayatında bıraktığımız biz ize dönüşmüş.
Bizler okula attığımız o ilk adımla birlikte tüm dertlerimizi dışarıda bırakıp kendisini iyiliğe, güzelliğe, bilgiye, eğitime kuran sanat erbaplarıyız. En ince bir işçilikle kendisine güvenen, bilgisiyle yükselen, pırıl pırıl ahlakıyla ülkesine hayırlı insanlar yetişsin diyedir bütün çabamız. İşimiz kolay değil lakin eserimiz çok mühim, biliriz. Bu nedenle mesleğe başladığımız ilk yılki şevkimiz, heyecanımız ve hevesimizle gelişmeye, geliştirmeye devam edeceğiz. Bu zorlu fakat çok kıymetli yolda emin adımlarla hep birlikte yürüyeceğiz. İyi ki varsın öğretmenim, biz iyi kiöğretmeniz.
